بررسی اثر چند داروی ضد قارچی متداول

زمینه و هدف: واژینیت کاندیدیایی در اثر رشد بیش از حد گونه های کاندیدا به ویژه گونه آلبیکنس در دستگاه تناسلی زنان بروز می کند. این عفونت ممکن است به درمان مقاوم شود و گاهی هم به صورت مزمن درآید، همچنین گاهی بیماران پس از درمان با عود دوباره عفونت مواجه می شوند.از طرفی کشف داروهای ضدقارچی جدید توسط محققین و استفاده توام این داروها در قالب روش های نوین علاقه قارچ شناسان را به استفاده از این تکنیک ها برانگیخته است؛ لذا با استناد به روش‎های فوق، در این مطالعه اثر داروهای متداول ضد قارچی، به تنهایی و در همبست با آمفوتریسین ب ، بر روی گونه های کاندیدا آلبیکنس جدا شده از واژینیت کاندیدیایی مزمن ارزیابی شد.مواد و روش ها: این بررسی تجربی بر روی 19 استرین کاندیدا آلبیکنس جدا شده از واژینیت کاندیدیایی مزمن انجام شد و اثر داروهای کلوتریمازول، مایکونازول و فلوکونازول، به تنهایی و در همبست با آمفوترسین ب، بر روی استرین های کاندیدیایی به روش میکرودایلوشن در محیط مایع ارزیابی شد.نتایج: میانگینmic کلوتریمازول، مایکونازول، فلوکونازول و آمفوتریسین ب ، بعد از 48 ساعت گرمخانه گذاری به ترتیب 05/7، 7/10،47 و 6/0 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. در مرحله بعد آزول ها در همبست با آمفوتریسین ب بررسی شدند و دو همبست فلوکونازول+آمفوتریسین ب با 6/0fic= و مایکونازول +آمفوتریسین ب با fic=1 از همه بیشتر مورد توجه بودند. همچنین در بررسی اثر قارچ کشی داروها، بیشترین اثر قارچ کشی در مورد آمفوتریسین ب با 18/1mfc= دیده شد.نتیجه گیری: در مطالعه ما، آمفوتریسین ب با کمترین mic بیشترین اثر ضدقارچی را داشت اما بیشترین و کمترین اثر هم افزایی به ترتیب از همبست های فلوکونازول + آمفوتریسین ب و مایکونازول+آمفوتریسین ب، بدست آمد.